مطالبۀ زیانِ دیرکردِ پرداختِ دین ناشی از ضمان قهری

مطالبۀ زیانِ دیرکردِ پرداختِ دین ناشی از ضمان قهری

نویسندگان: حسن محسنی؛ عباس میرشکاری
چکیده
پرسش اصلی در این نوشتار این است که آیا بابت تأخیر در پرداخت دیون ناشی از ضمان قهری می‌توان پرداخت زیان دیرکرد یا خسارت تأخیر تأدیه را خواستار شد؟ در پاسخ به این پرسش، برخی بر این باورند که زیان دیرکرد به این دیون نیز تعلق می‌گیرد. در توجیه این باور می‌توان به اطلاق واژۀ دین در مادۀ 522 ق.آ.د.م؛ و نیز لزوم حمایت از زیان‌دیده که اینک در مقام طلبکار خواهان دریافت طلب خویش است، استناد کرد. گروهی دیگر مطالبۀ این زیان را ناروا می‌دانند. در تأیید این دیدگاه نیز به ظاهر مادۀ 522 ق.آ.د.م؛ و مبنای آن استناد می‌شود. در میانۀ این دو دیدگاه می‌توان عامل دیگری را به تحلیل افزود و آن، پرداخت خسارت از تاریخ صدور حکم قطعی دادگاهی است که شرایط تحقق مسؤولیت مدنی را احراز کرده است. در این مقاله با تأکید بر یک رای، به تحلیل این سه دیدگاه پرداخته خواهد شد.
کلیدواژگان: حکم دادگاه؛ خسارت تأخیر تأدیه؛ دین؛ مسؤولیت مدنی؛ نظر کارشناس
منبع: سایت نشریه
فصلنامه حقوق؛ دوره 46، شماره 1، بهار 1395