مسئولیت مدنی رسانه‌های تبلیغاتی در حقوق ایران
مسئولیت مدنی رسانه‌های تبلیغاتی در حقوق ایران
پدیدآور: سودابه رفیعی
استاد راهنما: ایوب احمد پور
استاد مشاور: محمدرضا امیرمحمدی
سال دفاع: 1394
دانشگاه: شهید باهنر کرمان
چکیده: یکی از راههای ارائه اطلاعات به مصرف‌کننده، تبلیغات است. گاهی این تبلیغات کاذب است و مصرف‌کننده در پایان درمی‌یابد که کالای خریداری‌شده مطابق تعریف و تبلیغها نیست؛ و منجر به فریب خوردن مخاطب و درنهایت ضررهایی به او می‌شود و این امر نه‌تنها موجب مسئولیت صاحبان تبلیغ کالا می‌شود؛ بلکه رسانه‌های تبلیغاتی نیز در برابر مصرف‌کننده مسئولیت خواهند داشت. برای فعالیت رسانه‌های تبلیغاتی مقررات و قواعدی وضع‌شده است که فعالیت رسانه‌های تبلیغاتی خارج از چارچوب این اصول و قواعد را می‌توان تبلیغات گمراه‌کننده یا تقصیر تبلیغاتی نامید. ازجمله موارد موجب ضمان که از سوی رسانه‌های تبلیغاتی روی می‌دهد عبارتند از: تدلیس، نقض حریم خصوصی و به خطر افتادن سلامت افراد. در مورد اینکه رسانه‌های تبلیغاتی در برابر مخاطبین خود مسئولیتی از بابت تبلیغات گمراه‌کننده و غیرواقعی دارند دو دیدگاه وجود دارد: دیدگاه اول مسئولیت را فقط بر عهده تولیدکنندگان و صاحبان کالا یا همان صاحبان تبلیغ می‌دانند با این استدلال که تعهد رسانه‌ی تبلیغاتی تعهد به‌وسیله خواهد بود و تنها در صورتی رسانه ملزم به جبران خسارت خواهد بود که مرتکب تقصیر شود؛ اما دیدگاه دوم که مبتنی است بر قواعد فقهی لاضرر و غرور رسانه تبلیغاتی را مسئول می‌داند به‌عبارت‌دیگر رسانه‌های تبلیغاتی و صاحبان کالا به‌صورت تضامنی در مقابل مخاطب مسئولیت دارند ولی در ارتباط با خودشان چنانچه رسانه فاقد علم و سوءنیت بوده است در صورت جبران خسارت مخاطب حق رجوع به صاحبان تبلیغ را خواهد داشت. با توجه به استدلال ارائه‌شده در دیدگاه دوم و اینکه این نظریه حمایت بیشتری از حقوق مصرف‌کننده می‌کند؛ درنتیجه نظریه دوم قابل‌قبول‌تر به نظر می‌رسد. منبع: نرم‌افزار سیمرغ