مسؤولیت مدنی ناشی از حمل‌ونقل پسماندهای خطرناکدر کنوانسیون بازل 1989 و پروتکل الحاقی 1999
مسؤولیت مدنی ناشی از حمل‌ونقل پسماندهای خطرناکدر کنوانسیون بازل 1989 و پروتکل الحاقی 1999
مسؤولیت مدنی ناشی از حمل‌ونقل پسماندهای خطرناکدر کنوانسیون بازل 1989 و پروتکل الحاقی 1999
نویسندگان: علیرضا یزدانیان، فرناز باطنی
چکیده
حمل مواد خطرناک، مستلزم ایجاد محیط خطرناک بوده و گاهی سبب ورود خسارات غیرقابل‌جبران است. جبران خسارات مزبور، اندیشمندان حقوق مسؤولیت مدنی را به این امر سوق داده تا رژیم خاصی برای آن در نظرگیرند. مسؤولیت ناشی از حمل مواد خطرناک ازنظر مبنا مبدل به مسؤولیت محض شده و از منظر تعیین مسؤول نیز تبدیل به یکی از مسؤولیتهای ویژه شده است. طبق حقوق سنتی، فعل زیان‌بار فاعل آن را متعهد به جبران خسارات می‌سازد، درحالی‌که در مسؤولیت ناشی از حمل مواد خطرناک، اصولی دیگر در تعیین مسؤول نقش دارند؛ مانند «اصل کانالیزه کردن مسؤولیت به سمت بهره‌بردار» از جنبه فراملی نیز در برخی از کنوانسیونها مانند کنوانسیون بازل 1989 و پروتکل الحاقی آن گرایش به سمت ایجاد چنین رژیم مسؤولیتی دارند که دراین مقاله به‌صورت تطبیقی موردبررسی قرار می‌گیرد.
کلیدواژه‌ها: پسماندهای خطرناک؛ مسؤولیت محض؛ بهره‌بردار؛ کنوانسیون بازل 1989؛ پروتکل مسؤولیت مدنی 1999
مطالعات حقوقی؛ دوره 8، شماره 1، بهار 1395