مرتضی نجم آبادی

مرتضی نجم آبادی

خوش نویس و قاضی عالی رتبه

مرتضی نجم‌آبادی از خانواده معروف نجم‌آبادی تهران به سال 1253 در محله سنگلج در همین شهر به دنیا آمد. علوم قدیمه را در آغاز نوجوانی فرا گرفت و پس از تحصیل علوم مقدماتی و آموختن فقه و اصول به خدمت عدلیه وارد شد و تا مستشاری دیوان عالی کشور ارتقا یافت.

وی از خردسالی به خوش‌نویسی روی آورد و در خط نستعلیق مهارت یافت. او شاگرد کلهر بود و استاد در دوران کهولت خود کارهای نوشتنی خود را به مرتضی می‌سپرد بدین‌گونه صاحب ترجمه آثار بسیاری را کتابت کرد از جمله دیوانهای هاتف و سرخوش، نصایح‌الملوک و تاریخ اسکندر مرتضی نجم‌آبادی پس از عمری که به نیک نامی گذرانده بود در سال 1326 در تهران درگذشت و در مقبره خانوادگی خود در کنار حاج شیخ هادی نجم‌آبادی آرام گرفت.

عباس اقبال آشتیانی مورخ و محقق بسیار معروف معاصر به تنی چند از معارف عصر خود عشق می ورزید که از آن جمله بودند: محمد علی فروغی، علامه قزوینی، سعید نفیسی، قاسم غنی و مرتضی نجم‌آبادی