قلمرو دخالت دولتها در زمینه حق باروری در بستر حقوق بین‌المللی بشر
قلمرو دخالت دولتها در زمینه حق باروری در بستر حقوق بین‌المللی بشر
قلمرو دخالت دولتها در زمینه حق باروری در بستر حقوق بین‌المللی بشر
پدیدآور: آتنا اکبری
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد
استاد راهنما: حسین سرتیپی
دانشگاه: دانشگاه پیام نور استان تهران
تاریخ دفاع: 1395
چکیده
با گذر زمان و رشد جوامع و پیشرفت تکنولوژی انسانها دیگر آموخته‌اند که می‌توانند از هزاران نوزادی که سالیانه ناخواسته به دنیا می‌آیند جلوگیری کنند، پدران و مادرانی که شاید هرگز نمی‌خواهند فرزندانشان آینده‌ای مشابه آنان داشته باشند؛ اما از دیگر سو دولتها نیز نگرانند، نگران کاهش نرخ جمعیت و این کاهش یعنی تلنگری بر ستونهای عظیم یک کشور که اگر با همین روند ادامه یابد رو به ویرانی خواهد گذاشت. سیاست جمعیتی در دنیا مسأله بسیار بدیهی و در عین‌حال پراهمیت است. «کلاوس لایزینگر» جامعه‌شناس و اقتصاددان مشهور سوییسی در مقاله‌ای تحت عنوان سیاست جمعیتی به‌عنوان سیاست توسعه می‌نویسد: «هدف از یک سیاست جمعیتی مسؤولانه صرفاً کم یا زیاد کردن تعداد آدمها نیست بلکه بهبود کیفیت زندگی برای انسانهای جامعه هدف است». کشورهای مختلف در جهان برای تنظیم جمعیت سیاستهای گوناگونی را اتخاذ کرده‌اند. در ایران حقوق باروری برای اولین بار در بیانیه تهران 1968 به‌عنوان زیرمجموعه حقوق بشر مطرح گردید که مطابق آن والدین دارای حق اساسی در انتخاب آزادانه و مسؤولانه تعداد و فاصله سنی بین فرزندان خود هستند و حق برخورداری از آموزش و اطلاعات کافی در این زمینه را دارا می‌باشند. بیانیه‌ها و برنامه‌های دیگری نیز در سایر شهرهای جهان تصویب شد من‌جمله برنامه راهبردی قاهره که در سال 1994 در کنفرانس بین‌المللی جمعیت و توسعه در قاهره به تصویب رسید. این برنامه مستقل راهبردی تأکید نمود که دولت برای رفع نیازهای باروری افراد و نه صرفاً به‌منظور اهداف جمعیت مسؤولیت دارد و توصیه نمود که خدمات تنظیم خانواده در زمینه سایر خدمات بهداشت باروری نیز ارائه گردد. آنچه که ما در اینجا به بحث درباره آن خواهیم پرداخت تنظیم جمعیت از منظر حقوق بشر است.
کلیدواژگان: خانواده، فرزند آوری، حقوق بشر، حقوق باروری، حقوق بین‌الملل
منبع: سایت ایران داک