عفو جانی توسط مجنی علیه آیا در آثار مؤخر، نافذ است؟

عفو جانی توسط مجنی علیه آیا در آثار مؤخر، نافذ است؟

عنوان: تحلیل فقهی- حقوقی عفو جانی توسط مجن  علیه از مرگ

نویسنده: حسن مرادی

چکیده

در عفو جانی توسط مجنی علیه قبل از مرگ، به قربانی جنایت عمدی اجازه داده‌شده در برهه زمانی ایراد جنایت تا مرگ به‌خصوص آنگاه‌که خود را در شُرف موت می‏بیند جانی را از قصاص عضو و نفس عفو کرده یا حتی مصالحه نماید. صحت این اقدام نسبت به حقوق ناشی از جراحاتی که در زمان عفو یا مصالحه محقق و مسلم است مورد تأیید فقها و حقوقدانان است، لکن در خصوص آثار پس از عفو جانی، مناقشات و دیدگاههای مختلفی مطرح‌شده است.

در این مقاله، ضمن نقد و بررسی آرای فقهی مربوط به موضوع و تبیین رویکرد اتخاذشده در ماده 365 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، بر مالکیت ابتدایی مجنی علیه بر حق قصاص خویش و در نتیجه ترتیبی بودن مالکیت ورثه تأکید شده است.

کلیدواژگان: عفو، جانی، مجنی علیه، ولی دم، مصالحه، قصاص، قانون مجازات اسلامی 1392

فصلنامه پژوهش حقوق کیفری،‌ شماره 16،‌ پاییز 1395