طرح دو دعوا در دیوان بین‌المللی دادگستری دعوای کاستاریکا علیه نیکاراگوئه
طرح دو دعوا در دیوان بین‌المللی دادگستری دعوای کاستاریکا علیه نیکاراگوئه
طرح دو دعوا در دیوان بین‌المللی دادگستری دعوای کاستاریکا علیه نیکاراگوئه
این دعوی در خصوص تعیین دقیق مرز در منطقه لوس پورتیلوس/ تالاب هاربرهد، و تاسیس یک کمپ نظامی جدید در ساحل ایزلا پورتیلوس است.
کاستاریکا در دادخواست خود از دیوان خواسته است: محل دقیق مرز زمینی که دو سوی لوس پورتیلوس/ سد ساحلی تالاب هاربرهد را از ایزلا پورتیلوس جدا میکند را مشخص کند، و در حین انجام این کار، مشخص کند تنها سرزمین باقیمانده نیکاراگوئه در منطقه ایزلا پورتیلوس، منحصر به منطقه بسته ایست که لوس پورتیلوس/ تالاب هاربرهد و سد ساحلی‌ای که تالاب را از دریای کاراییب جدا میکند را در برمی‌گیرد. ازآنجاکه این سد همواره بالاتر از سطح آب قرار دارد، این منطقه بسته می‌تواند بخشی از خاک ملحق به یک سرزمین محسوب شود. این کشور مدعی ست مرزی که امروز بین دو کشور وجود دارد، از ضلع شمال شرقی تالاب با خط مستقیم به دریای کاراییب وصل می‌شود و از ضلع شمال غربی تالاب نیز با خط مستقیم به همین دریا وصل می‌شود. هم‌چنین خواهان از دیوان خواسته است اعلام کند تأسیس کمپ نظامی جدید در ساحل ایزلا پورتیلوس، حاکمیت و تمامیت سرزمینی کاستاریکا را نقض کرده و درعین‌حال نقض تعهدات این دولت بر مبنای رأی ۱۶ دسامبر ۲۰۱۵ علیه این کشور می‌باشد. نیکاراگوئه باید این کمپ را که در خاک کاستاریکا بناشده رها کند و مطابق رأی مذکور رفتار کند. خواهان مدعی ست در مذاکراتش با نیکاراگوئه خواستار برچیدن کمپ شده، اما نیکاراگوئه به‌جای انجام این کار، مدعی حاکمیت بر قسمتی از ساحل که مجاور دریای کاراییب می‌باشد، شده است. کاستاریکا در این پرونده، مبنای صلاحیت دیوان را اعلامیه‌های پذیرش صلاحیت اجباری توسط دو کشور (ذیل ماده (۲)۳۶ اساسنامه دیوان)ُ، و هم‌چنین ماده ۴۱ پیمان بوگوتا در خصوص حل‌وفصل مسالمت‌آمیز کشورهای آمریکایی می‌داند.
دعوای اوکراین علیه فدراسیون روسیه
این دعوی در خصوص ادعای اوکراین مبنی بر نقض کنوانسیون بین المللی مبارزه با تامین مالی تروریسم ۱۹۹۹ و کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض نژادی ۱۹۶۵ از سوی روسیه است. به ویژه، اوکراین مدعی ست پس از انقلاب نارنجی در سال ۲۰۰۴، همواره با درجات فزاینده ای از فشار و تهدید از سوی این کشور مواجه بوده است. اوکراین معتقد است از سال ۲۰۱۴، مداخلات روسیه در این کشور به حد خطرناکی رسیده به گونه ای که مداخله نظامی در اوکراین، تامین منابع مالی تروریسم، و نقض حقوق بشر بنیادین شهروندان این کشور ازجمله حق حیات آنها را شامل می شود. هم‌چنین در شرق این کشور، روسیه اقدام به تحریک و تقویت گروههایی میکند که قصد قیام مسلحانه علیه دولت مرکزی اوکراین را دارند. این کشور هم‌چنین روسیه را متهم به نقض اصول بنیادین حقوق بین الملل مندرج در کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم کرده است.
هم‌چنین اوکراین در دادخواست خود مدعی ست روسیه در جمهوری خودمختار کریمه و شهر سواستوپول، با تصرف بخشی از سرزمین این کشور توسط نیروی نظامی، مرتکب نقض مقررات منشور شده است. سپس برای مشروعیت بخشیدن به تجاوز خود، با عجله رفراندومی غیرقانونی و مهندسی‌شده را در میان فضایی آکنده از خشونت و تهدید برای گروههای غیر روسی، برگزار کرد. بنا به ادعای اوکراین این کمپین عامدانه در راستای پاک‌سازی فرهنگ اوکراین، که از زمان تجاوز و رفراندوم آغازشده و تاکنون ادامه دارد، نقض مقررات کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض نژادی محسوب می‌شود.
در خصوص کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم، این کشور دربندهای ۱۳۴-۱۳۶ دادخواست خود، به موارد نقض توسط روسیه به‌طور مشروح می‌پردازد و دربندهای ۱۳۷-۱۳۸ نیز موارد نقض ذیل کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض نژادی را بیان میکند و در خصوص هردو مورد خواستار اعلام مسؤولیت بین‌المللی این کشور از سوی دیوان است. هم‌چنین دربند ۲۳ دادخواست خواستار صدور قرار اقدامات تأمینی در خصوص برخی نقضهای مستمر این کشور ذیل کنوانسیونهای مذکور شده است. منبع: موسسه حقوق بین‌الملل پارس