سرکوب وحشیانه و سلب حقوق اولیه یک ملت

رهبر معظم انقلاب در کنفرانس حمایت از انتفاضه تبیین کرد:

سرکوب وحشیانه و سلب حقوق اولیه یک ملت

رهبر معظم انقلاب اسلامی در مراسم افتتاحیه ششمین کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه با اشاره به این‌که قصه پر غصه فلسطین هر انسان آزادی‌خواه و حق‌طلب را می‌آزارد، تأکید کردند:

کاوش در تاریخ نشان می‌دهد که هیچ‌یک از ملتهای جهان با چنین رنج، اندوه و اقدام ظالمانه‌ای مواجه نبود‌ه‌اند که در یک توطئه‌ فرا منطقه‌ای، کشوری به‌طور کامل اشغال شود و ملّتی از خانه و کاشانه‌ خود رانده شوند و به‌جای آنان، گروهی دیگر از جای جای جهان بدان‌جا گسیل شوند؛ موجودیتی حقیقی نادیده گرفته شود و موجودیتی جعلی بر جای آن بنشیند، امّا این نیز یکی از صفحات ناپاک تاریخ است که همچون دیگر صفحات آلوده، با اذن خدای متعال و یاری او بسته خواهد شد.

سرکوب وحشیانه‌ ملّت فلسطین، دستگیریهای گسترده، قتل و غارت، غصب سرزمینهای این ملّت و بنای شهرک در آنها، تلاش برای تغییر چهره و هویت شهر مقدس قدس و مسجدالاقصی و دیگر اماکن مقدّس اسلامی و مسیحی در آن، سلب حقوق اولیه‌ شهروندان و بسیاری از مظالم دیگر همچنان ادامه دارد و از پشتیبانی همه‌جانبه‌ ایالات‌متحده‌ آمریکا و برخی دیگر از دولتهای غربی برخوردار است و متأسفانه با عکس‌العمل شایسته‌ جهانی مواجه نیست. ملّت فلسطین مفتخر است که خدای متعال بر آنان منّت گذارده و رسالت عظیم دفاع از این سرزمین مقدّس و مسجدالاقصی را بر دوش آنان نهاده است.

مشکل روند سازش فقط در این نیست که با کوتاه آمدن از حقّ یک ملّت، به رژیم غاصب مشروعیت می‌دهد، که خود خطایی بزرگ و نابخشودنی است، بلکه مشکل در آن است که اساساً هیچ تناسبی با شرایط کنونی مسأله‌ فلسطین ندارد و خصلتهای توسعه‌طلبانه و سرکوبگرانه و آزمندانه صهیونیستها را در نظر نمی‌گیرد؛ امّا این ملّت، با اغتنام فرصت توانسته است نادرستی ادّعای مدّعیان سازش را به اثبات رساند و در نتیجه، نوعی اجماع ملّی در مورد روشهای درست مبارزه برای احقاق حقوق حقّه‌ ملّت فلسطین شکل‌گرفته است. اینک مردم فلسطین در کارنامه‌ سه دهه‌ گذشته‌ خود، دو الگوی متفاوت را تجربه کرده‌اند و میزان تناسب آن با شرایط خویش را دریافته‌اند. در مقابل روند سازش، الگوی مقاومت قهرمانانه و مستمرِ انتفاضه‌ مقدّس قرار دارد که دستاوردهای عظیمی برای این ملّت داشته است. بی‌دلیل نیست که این روزها مشاهده می‌کنیم که از سوی مراکز معلوم‌الحال، «مقاومت»، مورد هجوم و یا «انتفاضه»، مورد سؤال قرار می‌گیرد. از دشمن انتظاری جز این نیست؛ زیرا به‌درستی این راه و ثمربخش بودن آن وقوف کامل دارد؛ امّا گاه مشاهده می‌کنیم که برخی از جریانها و حتّی کشورهایی که در ظاهر ادّعای همراهی با مسأله‌ فلسطین را دارند، ولی در حقیقت درصددند تا مسیر درست این ملّت را منحرف کنند، به مقاومت حمله می‌کنند. ادّعای آنان این است که مقاومت در پی چند دهه از عمر خود، هنوز نتوانسته است آزادی فلسطین را محقق سازد؛ پس این روش نیازمند بازنگری است! در پاسخ باید گفت: درست است که مقاومت هنوز نتوانسته به هدف غایی خود یعنی آزادی کل فلسطین دست یابد، لیکن مقاومت توانسته است مسأله‌ فلسطین را زنده نگه دارد.

باید دید اگر مقاومت نبود، اینک در چه شرایطی به سر می‌بردیم؟ مهم‌ترین دستاورد مقاومت، ایجاد مانع اساسی در برابر پروژه‌های صهیونیستی است. موفقیت مقاومت، در تحمیل یک جنگ فرسایشی به دشمن است، یعنی توانسته برنامه‌ اصلی رژیم صهیونیستی را که سیطره بر کل منطقه بود، به شکست بکشاند. در این روند، باید به‌حق، از اصل مقاومت و سلحشورانی که در دوره‌های مختلف و از همان ابتدای اجرای پرده‌ تأسیس رژیم صهیونیستی به مقاومت پرداختند و با تقدیم جان خود، پرچم مقاومت را برافراشته نگاه داشته و نسل به نسل آن را منتقل کردند، تجلیل شود.

میهمانان گرامی!

خطرات ناشی از حضور رژیم صهیونیستی هرگز نباید مورد غفلت قرار گیرد و لذا مقاومت باید از همه‌ ابزارهای لازم برای استمرار کار خود برخوردار باشد و در این مسیر، همه‌ ملّتها و دولتهای منطقه و همه‌ آزادی‌خواهان جهان وظیفه دارند نیازهای اساسی این ملّت مقاوم را تأمین کنند که بستر اصلی مقاومت،‌ ایستادگی و پایداری ملّت فلسطین است که خودْ فرزندان غیور و مقاوم را پرورش داده است. تأمین نیازهای مردم فلسطین و مقاومت فلسطین، وظیفه‌ای مهم و حیاتی است که همه باید به آن عمل کنیم. در این روند، نباید به نیازهای اساسی مقاومت در کرانه‌ باختری بی‌توجه بود که اینک بار اصلی انتفاضه‌ مظلوم را بر دوش می‌کشد.

مقاومت فلسطین نیز باید با عبرت‌گیری از گذشته‌ خود به این نکته‌ مهم توجّه داشته باشد که «مقاومت» و «فلسطین»، ارزشمندتر و والاتر از آن است که در اختلافات میان کشورهای اسلامی و عربی و یا اختلافات داخلی کشورها و یا اختلافات قومی و مذهبی درگیر شود. فلسطینیان، بخصوص گروههای مقاومت باید قدر جایگاه ارزشمند خود را بدانند و به این اختلافات ورود نکنند. کشورهای اسلامی و عربی و همه‌ جریانهای اسلامی و ملّی، موظّف‌اند در خدمت آرمان فلسطین قرار گیرند. حمایت از مقاومت، وظیفه‌ همه‌ ما است و هیچ‌کس حق ندارد در برابر کمک، از آنان انتظار ویژه‌ای داشته باشد. آری، تنها شرط کمک این است که این کمکها در جهت تقویت بُنیه‌ مردم فلسطین و ساختار مقاومت هزینه شود. پایبندی به اندیشه‌ ایستادگی در برابر دشمن و مقاومت در همه‌ ابعاد آن، ضامن استمرار این کمکها است. موضع ما نسبت به مقاومت یک موضع اصولی‌ است و ربطی به گروه خاصی ندارد. هر گروهی که در این مسیر استوار باشد، با او همراه هستیم و هر گروهی که از این مسیر خارج شود، از ما دور شده است. عمق رابطه‌ ما با گروههای مقاومت اسلامی فقط به میزان پایبندی آنان به اصل مقاومت مرتبط است.

مقاومت، این روزها با توطئه‌ دیگری نیز دست‌به‌گریبان است و آن تلاش دوست‌نمایانی است که می‌کوشند مقاومت و انتفاضه‌ مردم فلسطین را از مسیر خود منحرف ساخته و آن را هزینه‌ معاملات سرّی خود با دشمنان ملّت فلسطین بنمایند. مقاومت هوشمندتر از آن است که در این دام فروافتد؛ به‌ویژه آن‌که ملّت فلسطین رهبر حقیقی مبارزات و مقاومت است و تجارب گذشته نشان می‌دهد که این ملّت با درک دقیق از شرایط، مانع از این‌گونه انحرافات می‌شود و اگر خدای‌ناکرده، جریانی از جریانهای مقاومت در این دام فروافتد، این ملّت همچون گذشته می‌تواند نیاز خود را بازتولید کند. اگر گروهی پرچم مقاومت را بر زمین بگذارد، یقیناً گروهی دیگر از دل ملّت فلسطین بر‌می‌آید و آن پرچم را در دست خواهد گرفت. منبع: خراسان