ذکایی بیضایی

ذکایی بیضایی

شاعر، پژوهشگر و حقوقدان

نعمت‌الله بیضایی متخلص به ذکایی در سال 1282 در آران کاشان به دنیا آمد او فرزند میرزا محمدرضا ابن روح و برادر ادیب بیضایی و نوه ملامحمد آرانی متخلص به روح‌الامین بود که علوم مقدماتی را در زادگاهش گذراند و چندی هم به تحصیل علوم قدیمه پرداخت و به دنبال آن به معلمی روی آورد و بعد به تهران مهاجرت کرد و با گذراندن دوره متوسط در اداره ثبت مشغول به کار شد و در خلال همان کار به تحصیل ادامه داد و در رشته حقوق موفق به اخذ گواهینامه شد و سپس در اداره کل ثبت‌اسناد و املاک در سمتهای مختلفی در تهران و شهرستانها خدمت کرد و در سال 1341 بازنشسته شد.

انجمن ادبی تهران در سال 1322 در جهت ترویج شعر و ادب فارسی به‌وسیله او تأسیس شد که تا سال 1357 در خانه‌اش تشکیل می‌شد. اشعار و نوشته‌های این شاعر حقوقدان در مجله‌های اخگر و ارمغان به چاپ می‌رسید و ترجمه حال او در تذکره‌ها نیز ‌آمده است. بیضائی در مردادماه سال 1365 در تهران درگذشت. از آثار اوست: اندرزنامه ادیب بیضائی- خواب‌نامه منظوم- چهل‌وهشت تن از شعرای معاصر– تذکره خوان نعمت و ید بیضا.