دکتر یوسفی

دکتر یوسفی

نویسنده، ادیب، مصحح، پژوهشگر و حقوقدان

استاد بسیار شاخص دانشگاه فردوسی مشهد دکتر غلامحسین یوسفی را استاد بی‌جانشین توصیف کرده‌اند و بسیاری از بزرگان زمان در حق او و در شناخت او مطالبی نوشته‌اند که از آن میان اظهارنظر ادیب علی‌الاطلاق شفیعی کدکنی را می‌آورم که فرموده بود «یوسفی از نمونه‌های برجسته و استثنایی در قلمرو آموزش دانشگاهی ایران بود. او در تمام ابعاد حقیقی و آموزشی از جامعیتی وسیع و اعتدالی عمیق و چشمگیر برخوردار بود».

یوسفی در سال 1306 در شهر مشهد به دنیا آ‌مد و در دبستان عنصری و دبیرستان شاه رضا [شریعتی فعلی واقع در خیابان امام خمینی (ره)] تحصیلات خود را به پایان برد و از دانشگاه تهران در رشته ادبیات لیسانس گرفت و البته با تعهد دبیری در دانشسرای عالی مشغول تحصیل شد و به استخدام ‌آموزشی و پرورشی درآمد و در همان حال برای دوره دکتری ادبیات هم‌درس می‌خواند و هم‌زمان در دانشکده حقوق برای رشته قضایی نیز ادامه تحصیل می‌داد و از این دانشکده هم لیسانس حقوق خود را دریافت کرد و با گرفتن دانشنامه دکترای خود راهی امریکا شد و در بازگشت به ایران که مقارن با تأسیس دانشکده ادبیات بود به تدریس در آن دانشکده مشغول شد. دوره سی‌ساله تدریس استاد یکسره با تحقیق و نوشتن و ‌آموزش همراه می‌بود به‌گونه‌ای که در فضای آموزشی دانشکده با حضور او انقلابی به وقوع پیوسته بود.

دکتر یوسفی، محبوب دانشگاهیان ‌مشهد در آذرماه سال 1369 به دلیل ابتلای به سرطان در تهران درگذشت و پیکرش را به مشهد بردند تا در میان تجلیل کم‌نظیر اهل‌قلم و فرهنگ در توس آرام گیرد. آثار باقی‌مانده از شادروان یوسفی بیش از 25 عنوان کتاب است که از آن میان می‌توان به این نامها اشاره کرد: برگهایی در آغوش باد- نامه اهل خراسان- کاغذ زر- روانهای روشن و تصحیح گلستان و بوستان سعدی و دیداری با اهل‌قلم.

[ر.ک: پژوهشگران معاصر ایران ج 13 ص 3 تا 187]