دو کشته و چهار زخمی در یک نزاع دسته‌جمعی در قشم
دو کشته و چهار زخمی در یک نزاع دسته‌جمعی در قشم
دو کشته و چهار زخمی در یک نزاع دسته‌جمعی در قشم
فرهاد شرف پ
معاون سیاسی فرماندار قشم گفت: در پی درگیری در مقابل یکی از داروخانه‌های این شهرستان دو نفر کشته و چهار نفر مجروح شدند.
مصطفی غلام پور افزود: شب گذشته حدود حوالی ساعت 20 دریکی از محلات شهرستان قشم در مقابل یک داروخانه درگیری صورت گرفت که موجب کشته شدن دو نفر جوان ۲۵ و ۳۰ ساله که پسرعمو بودند، شد.
وی اضافه کرد: طرفین درگیری که شش نفر اهل کهنوج کرمان و ساکن قشم و چهار نفر دیگر اهل قشم بودند، طبق گفته شاهدان باهم درگیر شده‌اند؛ این درگیری در پی تذکر فرد قشمی به‌طرف مقابل رخ داد و سپس به یک درگیری جمعی تبدیل‌شده است.
غلام پور بابیان این‌که شناسایی قاتل یا قاتلین در دستگیر بررسی است، افزود: در پی این درگیری سه نفر از ضاربان دستگیر و دو نفر متواری شده‌اند که تحت تعقیب پلیس قرار دارند و شناسایی قاتل یا قاتلین و علت دقیق درگیری نیز در دست بررسی است.
وی بابیان این‌که قشم همواره شهرستان امنی بوده است، گفت: با توجه به امنیت و آرامش حاکم در این جزیره این‌گونه اتفاقات و حوادث در اولویت مأموریت نیروی انتظامی و امنیتی شهرستان قشم قرارگرفته و امیدوارم دو ضارب متواری دستگیر شوند.
علل و عوامل نزاع در جامعه:
کارشناسان پزشکی قانونی و امداد و نجات می‌گویند: در چهارماهه نخست سال جاری ۲۲۶ هزار و ۶۱۷ نفر به دلیل صدمات ناشی از درگیریهای مختلف ازجمله خیابانی به مراکز پزشکی قانونی سراسر کشور مراجعه کرده‌اند که ۱۵۸ هزار و ۶۵۹ نفر مرد و ۶۷ هزار و ۹۵۸ نفر زن بوده‌اند اما به‌راستی علل اصلی این درگیریها چیست؟
درگیری دو راننده جوان خودروهای مسافرکش بر سر سوار کردن مسافر در یک نیمروز تابستانی در یکی از خیابانهای شلوغ تهران، نگاههای بدون انگیزه عابران پیاده و سایر راکبان وسایل نقلیه را چند لحظه به دنبال خود می‌کشد.
به‌غیراز یکی دو نفر که سعی دارند از حمله دو مرد خشمگین و درگیر به یکدیگر جلوگیری کنند، سایر عابران و موتورسواران بی‌تفاوت این صحنه را نگاه می‌کنند و از کنار آنها می‌گذرند.
شاید بی‌تفاوتی نگاه عابران برای این است که این زدوخوردهای خیابانی بخشی از زندگی روزمره کسانی است که هر روز مجبورند در خیابانهای شلوغ و پرجمعیت پایتخت در رفت‌وآمد باشند.
به گفته این کارشناسان، بیش از نیمی از افرادی که به مراکز معاینات پزشکی قانونی مراجعه می‌کنند جراحت دارند و حدود ۲۰ درصد این جراحات ناشی از بروز درگیریها و نزاعهای خیابانی است.
تورقی بر صفحه حوادث روزنامه‌ها و سایتهای خبری از وقایع تأسف‌برانگیزی حکایت دارد که منشأ آنها از یک نزاع خیابانی بر سر یک مسأله معمولی شروع و به حوادث خونینی منجر شده است.
این کارشناسان خبره در سازمانهای پزشکی قانونی و امداد و نجات هلال‌احمر استفاده از قدرت بدنی به‌جای منطق برای حل مسایل و مجادلات را ویژه جوامعی که هنوز شهرنشینی و مدنیت در آنها رشد نکرده، می‌دانند.
کارشناس خبره سازمان امداد و نجات هلال‌احمر معتقد است: زور بازو و استفاده از آن برای به کرسی نشاندن و اثبات نظر خود، ویژه جوامع مکانیکی و قبیله محور است.
حمید قویدل گفت: تاریخ جامعه‌شناسی و علوم اجتماعی نشان می‌دهد رشد و گسترش شهرنشینی و پیدایش جوامع ارگانیکی، استفاده از تعقل و اندیشه برای حل مسایل را نیز به دنبال دارد.
به باور این کارشناس امداد و نجات، در محلات و مناطقی که افراد از سطح فرهنگی بالایی برخوردارند در مقایسه با محله‌های شلوغ و پرجمعیت، درگیریها و نزاعهای خیابانی کمتری دیده می‌شود.
قویدل گفت: به‌طور مثال وقتی تصادف خودرویی رخ دهد اگر افراد بینش لازم را نداشته باشند، به‌جای این‌که برای حل مشکل، یک‌راه صحیح و اصولی انتخاب کنند، به جروبحث می‌پردازند و گاهی به یکدیگر بی‌حرمتی می‌کنند که این امر منجر به درگیری و زدوخورد می‌شود و پیامدهایی مانند مراجعه به کلانتری و مراجع قانونی به‌ویژه مراکز معاینات پزشکی قانونی را در پی دارد. وی افزود: نبود آموزش نیز از عوامل مؤثر در نزاعهای خیابانی است زیرا هر انسانی قادر است بسیاری از مسایل را یاد بگیرد.
این کارشناس مسایل اجتماعی، خانواده را مهم‌ترین مرکز آموزش مهارتهای زندگی برشمرد و گفت: یادگیری مسایلی مانند خونسردی، متانت، تأمل، تفکر و چاره‌جویی برای حل مشکلات در سرنوشت انسان و نحوه زندگی او در تمام دوران زندگی مؤثر خواهد بود.
وی فقر اقتصادی را نیز عاملی برای بروز این‌گونه درگیریها دانست و افزود: گاهی مشکلات مالی بر توان و حوصله افراد غلبه می‌کند و باعث می‌شود افراد بر سر مسایل کوچک و کم‌اهمیت با یکدیگر درگیر شوند.
وی شخصیت افراد را در بروز درگیریها مؤثر دانست و گفت: افرادی که دارای برنامه‌ریزی در زندگی هستند، بسیاری از مشکلات را پیش‌بینی می‌کنند و با آمادگی قبلی برای هر موردی اقدام می‌کنند به‌طوری‌که کمتر باعث درگیری، ضرب‌وجرح و منازعه می‌شوند.
قویدل اظهار داشت: نقطه مقابل آنها افرادی هستند بدون برنامه که باری‌به‌هرجهت، روزگار را می‌گذرانند و بیشتر دچار مشکل می‌شوند.
رئیس مرکز تحقیقات پزشکی قانونی نیز بر این باور است، پیشگیری از این مشکلات و این‌که چگونه می‌توانیم از این اتفاقات جلوگیری کنیم، مسأله مهمی است که اگر رعایت شود از بروز بسیاری درگیریهای خطرناک جلوگیری خواهد شد.
دکتر محمود خدادوست، تعیین اهداف و برنامه‌های زندگی، رعایت اصول تربیتی و آموزشی از دوران طفولیت و ادامه آن در مقاطع مختلف زندگی، شناخت عواملی که سبب ایجاد تنگناها و مضایقه مختلف در زندگی افراد شده و کوشش در جهت رفع آن را ازجمله عواملی که از بروز این درگیریها جلوگیری می‌کند، دانست.
وی تصریح کرد که پیش‌بینیهای لازم در صورت بروز حادثه و آماده بودن برای رفع مشکلات، تمرین خونسردی و متانت و آموزش آن به اطرافیان و اطفال، رعایت نظم در کلیه امور و تجدیدنظر در رفتار با دیگران از دیگر راهکارهای مؤثر در پیشگیری از بروز درگیریهای خیابانی است. خدادوست گفت: آمارهای پزشکی قانونی نشان می‌دهد بیشترین موارد درگیریها بین افراد جوان صورت می‌گیرد. وی بابیان آن‌که درصد بالایی از جمعیت ایران را افراد جوان و نوجوان تشکیل می‌دهند، گفت: این افراد ویژگیهایی مانند ناپختگی، بی‌تجربگی، انرژی زیاد و تحریک‌پذیری دارند و مستعد درگیری و زدوخورد و پیامدهای آن هستند.
وی نقش خانواده‌ها و رسانه‌های جمعی را در کنترل این درگیریها مؤثر دانست و اظهار داشت: والدین باید همواره همنشینیهای جوانان، رفت‌وآمد آنها و برنامه‌های روزانه‌شان را تحت نظارت قرار دهند.
رئیس مرکز تحقیقات پزشکی قانونی گفت: والدین چنانچه علامتی دال بر بدرفتاری یا انحراف در فرزندان خود دیدند باید اقدامات لازم را انجام دهند.
وی رفتار والدین و مسؤولان آموزشی را در این مورد قابل‌تأمل برشمرد و گفت: لازمه تعلیم و تربیت و تدریس این است که معلم و مدرس خود از تربیت خوبی برخوردار بوده تا بتوانند این ویژگی را به دانش‌آموختگان نیز انتقال دهند.
خدادوست اظهار داشت: در خانواده‌هایی که همواره والدین در جنگ‌ودعوا هستند و بر سر مسایل ناچیز و بی‌اهمیت جروبحث می‌کنند، نمی‌توان انتظار داشت که کودکان آنان از تربیت مناسبی برخوردار باشند.
وی افزود: افراد جوانی که تشکیل خانواده می‌دهند باید از هر نظر آمادگی پذیرش فرزند را داشته باشند و اگر چنانچه صاحب فرزند شوند همواره در فکر تربیت فرزندان خود باشند و محیط خانواده را برای رشد جسمی و فکری کودک خود آماده کنند.
رئیس مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، آموزش افراد جوان برای تشکیل خانواده و صاحب فرزند شدن از ضروریات جامعه امروز برشمرد و گفت: برخی والدین فقط خود را مسؤول تهیه خوراک و پوشاک فرزندان می‌دانند. وی بابیان آن‌که پرورش و تعلیم نیز از وظایف اصلی والدین است، گفت: چنانچه در خانواده‌ای مشکلات اقتصادی و شغلی که احتمال آسیب‌پذیری فرزندان را بیشتر می‌کند، وجود داشته باشد، بهتر است زوجین پس از رفع این مشکلات نسبت به بچه‌دار شدن تصمیم‌گیری کنند.
وی تصریح کرد: رشد کودک در شرایط نامتعادل خانوادگی، وی را ناهنجار و پرخاشگر و ستیزه‌جو پرورش می‌دهد و وجود چنین فردی در آینده، باعث به خطر انداختن سلامت جامعه می‌شود.
وی بابیان این‌که مراجعین نزاع در هنگام مراجعه به پزشکی قانونی باید به خاطر داشته باشند که ظاهر خون‌آلود تأثیری در صدور نظریه کارشناسی توسط پزشکی قانونی ندارد، توضیح داد: آنچه مبنای صدور نظریه کارشناسی در خصوص جراحات است، نوع جراحت و عمق آن است، لذا معاینه دقیق‌تر ضایعات نیازمند تمیز بودن موضع و بررسی دقیق آن توسط کارشناسان پزشکی قانونی است.
وی افزود: دیگر چیزی به نام طول درمان در پزشکی قانونی تعیین نمی‌شود و این هم یکی دیگر از باورهای نادرست به یادگار مانده از گذشته است.
رئیس مرکز تحقیقات پزشکی قانونی ادامه داد: برای صدور نظریه کارشناسی در خصوص صدمات ناشی از نزاع توسط سازمان پزشکی قانونی ارائه معرفی‌نامه از مراجع قضایی و یا کلانتری الزامی است. به گفته خدادوست در مواردی برای بررسی دقیق‌تر جراحات و یا عوارض صدمات نیازمند اخذ مشاوره و یا تصویربرداری و یا سایر اقدامات پاراکلینیک هستیم. این امر برای حفظ حقوق مراجعین و اظهارنظر دقیق در خصوص صدمات است، لذا صبر و شکیبایی بیشتر مراجعین را می‌طلبد.
وی اضافه کرد: در صورت وجود جراحات و صدمات عمده و تهدیدکننده، فرد می‌تواند پس از انجام اقدامات درمانی به پزشکی قانونی مراجعه کنند. سوابق اقدامات انجام‌شده از سوی پزشکی قانونی از مرجع درمان‌کننده اخذ خواهد شد تا حقی از فردی ضایع نشود.
خدادوست در پاسخ به این سؤال که صدمات ایجادشده در نزاع (شامل آثار ضرب‌وجرح) مشمول دیه است یا ارش، گفت: در دیه که مقدار مال معینی است و در شرع مقدس به سبب جنایات غیرعمدی بر نفس، عضو یا منفعت یا جنایات عمدی در مواردی که به هر جهت قصاص ندارد، مقررشده است.
هم‌چنین ارش نیز دیه غیر مقدر است و میزان آن در شرع تعیین نشده است و دادگاه با لحاظ نوع و کیفیت جنایت و تأثیر آن بر سلامت مجنی علیه و میزان خسارت وارده با در نظر گرفتن دیه مقدر و با جلب نظر کارشناس میزان آن را تعیین می‌کند. لذا در مواردی که برای صدمه وارده دیه مقدار وجود نداشته باشد کارشناس پزشکی قانونی بر اساس نوع جراحت و کیفیت آن و تأثیر بر سلامت مجنی علیه و ایجاد یا عدم ایجاد نقص عضوی و تأثیر در کارایی عضو یا اندام اقدام به تعیین ارش می‌کنند که میزان ارش نسبت به دیه کامل انسان تعیین می‌شود. منبع: ایسنا-ایرنا هم‌صدا