دمیرتاش و رفقا، بین منگنه پ‌ک‌ک و آک پارتی
دمیرتاش و رفقا، بین منگنه پ‌ک‌ک و آک پارتی
دمیرتاش و رفقا، بین منگنه پ‌ک‌ک و آک پارتی
می‌توان گفت دراین مقطع تاریخی حساس، این بار نمایندگان کُرد ازجمله دمیرتاش و رفقای او، از هر دو سو، یعنی از طرف پ‌ک‌ک و حکومت، مورد بی‌مهری و جفا قرار گرفتند و بعید است بتوانند در کوتاه‌مدت به شکل جدی و اثرگذار به صحنه بازگردند.
دستگیری و به زندان فرستادن گلتن کشاناک و فرات آنلی دو رئیس مشترک شهرداری دیاربکر و از کادرهای قدیمی جبهه سیاسی پ.ک.ک. از سوی آک پارتی به‌عنوان یک کاغذ تورنسل به کار گرفته شد و در اتاق فکر امنیتی حکومت، چنین نگرشی شکل گرفت که واکنش مردم کُرد و هواداران پ.ک.ک. به زندانی نمودن شهردارهای مهم، می‌تواند نشان‌دهنده اقدام و واکنش احتمالی آنها در مورد زندانی شدن دمیرتاش و دیگران باشد. آزمایش جواب داد و بی‌اعتنایی کردها و هواداران پ.ک.ک. به این اقدام دولت، نشان داد که احتمالاً زندانی کردن دمیرتاش و دیگران نیز نمی‌تواند موجب واکنش گسترده، تظاهرات و ناامنی در مناطق کردنشین ترکیه شود.
چرا؟ چون به شکل ساده و روشن باید گفت؛ مردم استانهای کردنشین جنوب و جنوب شرقی ترکیه، از ناامنی و درگیری خسته شده‌اند و در شرایط سختی به سر می‌برند. آنان انتظار نداشتند دوران طولانی مذاکرات صلح و پیروزی بزرگ و درخشان آنها یعنی کسب هشتاد کرسی از پانصد و پنجاه کرسی پارلمان ترکیه، چنین ساده، بر باد برود. کردها این واقعیت را به چشم خود دیدند که پ.ک.ک. حاضر نیست دست از اقدامات آنارشیستی و پیش‌بینی‌نشده بردارد و حکومت نیز تمایل چندانی به ادامه مذاکره و گفتگو ندارد و آن‌قدر سرگرم مسئله شمال سوریه و دغدغه مقابله با کردهای سوریه شده که اساساً مناطق کردنشین خود را از یاد برده است.
آنها همچنین این تصویر واضح را نیز به چشم خود دیدند که پ.ک.ک. نه‌تنها به توصیه‌ها و درخواست نمایندگان و سیاستمداران کُرد وقعی نمی‌گذارد بلکه درخواستهای اوج آلان را نیز به‌راحتی رد می‌کند و به جنگ ادامه می‌دهد، آن‌هم جنگی که در بهترین شرایط، با استفاده از دهها تُن کود کشاورزی و ساخت بمبهای دست‌ساز، تنها منجر به کشتن غیرنظامیان و کشتن تعداد قلیلی از نیروهای پلیس می‌شود و تنها دستاورد این جنگ، بازگرداندن ناامنی و فقر به مناطق کردنشین ترکیه است.
قوه قضائیه ترکیه، علاوه بر آنکه در هفته‌های گذشته، چندین روزنامه‌نگار را به زندان فرستاد، 9 نفر از 12 نماینده دستگیرشده حزب دموکراتیک خلقها را نیز زندانی کرد تا نشان دهد که اصل و مبنای مهم و دموکراتیک تفکیک قوا و استقلال قوه قضائیه، به شکل جدی زیر سؤال رفته است و دادستانها و قضات، اجازه می‌دهند که آک پارتی به‌بهانِ مبارزه با ترور، تمام مخالفین را ساکت کند. دراین میان، دوگروهی که بسیار بیشتر از دیگران مورد ظلم قرارگرفته‌اند، سران و کادریهای حزب دموکراتیک خلقها و خود کردهای ترکیه هستند که اراده و توانمندی و ظرفیتهای سیاسی و اجتماعی آنها، عملاً ناکارآمد شده و کسی به خواسته‌هایشان توجه نمی‌کند. بین نمایندگان حزب دموکراتیک خلقها در مجلس ملی ترکیه؛ علاوه بر کادرهای قدیمی وابسته به پ.ک.ک. همچون لیلازانا، عثمان بایدمیر و دیگران، چندین استاد دانشگاه، پزشک، معتمد، فعالان اقتصادی و افراد توانمند و مستعدی به چشم می‌خورند که به‌زعم خود؛ تمام توان و ظرفیت و اعتبار خود را برای توسعه سیاسی دموکراسی ترکیه و تثبیت شعار برادری ترک و کُرد به میدان آوردند اما در کمال ناباوری، قدرت و ابتکار عمل آنان، توسط پ.ک.ک. ضبط شد و شاخه نظامی پ.ک.ک. با اقدامات آنارشیستی و ضد امنیتی خود، کاری کرد که حتی چپهای متمایل به نمایندگان کُرد در مجلس ملی ترکیه، همه را تروریست بنامند و حزب دموکراتیک خلقها، کارایی و اعتبار خود را از دست دهد.
از آن‌سو، اردوغان نیز با اعمال فشار براین نمایندگان کُرد و دور کردن آنان از پروسه سیاسی و دموکراسی در ترکیه، کاری کرد که آنان را به‌تمامی به حاشیه براند و در شرایط فعلی به این اقدامات بسنده نکرده و با محبوس کردن 9 نماینده، نشان داده که می‌خواهد همه این افراد را از مجلس دور کند و معادلات سیاسی ترکیه را باقدرت یک قبضه و مکانیسمهای تک‌صدایی و غیر دموکراتیک، راهبری و مدیریت کند، بنابراین می‌توان گفت دراین مقطع تاریخی حساس، این بار نمایندگان کُرد ازجمله دمیرتاش و رفقای او، از هر دو سو، یعنی از طرف پ.ک.ک؛ و حکومت، مورد بی‌مهری و جفا قرار گرفتند و بعید است بتوانند در کوتاه‌مدت، به شکل جدی و اثرگذار، به صحنه بازگردند.
منبع: تسنیم