درجات کبر

به خود آییم (32)

درجات کبر

به قلم جواد محدثی

(برگرفته از چهل حدیث امام خمینی)

کبر به اعتبار دیگر درجاتی دارد:

اول: کبر به خدای متعال؛

دوم: کبر به انبیا و اولیا؛

سوم: کبر به اوامر خدای متعال؛

چهارم: کبر بر بندگان خدا.

1. کبر به خدای متعال از همه زشت‌تر و هلاک‌کننده‌تر است و در اهل کفر و مدعیان الوهیت پیدا می‌شود.
2. کبر بر انبیا و اولیا، در زمان خود آنان بسیار اتفاق افتاده و قرآن از آن خبر داده است که آن متکبران می‌گفتند: آیا به بشری مثل خودمان ایمان آوریم؟
3. کبر به اوامر خدا در اهل گناه پیدا می‌شود. مثلاً حج را ترک می‌کنند، چون پوشیدن لباس احرام و اعمال دیگر را بر خود روا نمی‌دانند. نماز نمی‌خوانند، چون سجده را با مقام خود مناسب نمی‌دانند. گاهی هم در اهل عبادات و اهل علم پیدا می‌شود، مثلاً اذان نمی‌گویند، حرف حق را از مثل خود یا پایین‌تر نمی‌پذیرند، تدریس علمی یا کتابی را با شأن خود مناسب نمی‌دانند، برای عده کم درس نمی‌دهند یا پیش‌نمازی برای تعداد اندک یا مسجد کوچک را نمی‌پذیرند، هرچند رضای خدا در آن باشد.
4. کبر بر بندگان خدا از همه بدتر و مفاسدش بیش‌تر است، به‌خصوص اگر نسبت به علمای دین و دانشمندان باشد. به خاطر این کبر، با فقرا مجالست نمی‌کنند و در مجالس و محافل و راه رفتن از دیگران جلو می‌افتند. این تکبر در همه طبقات رواج دارد. ادامه دارد.