درباره قانون مجازات اسلامی ( قسمت 49)

درباره قانون مجازات اسلامی ( قسمت 49)

دکتر حجت‌الله فتحی

بخش دوم ـ جرایم موجب حد

در این بخش جرایم موجب حد احصا و احکام آن بیان گردیده است. حدودی که در این قانون آمده عبارتند از:

1. حد زنا؛ 2. حد لواط؛ 3. حد تفخیذ؛ 4. حد مساحقه؛ 5. حد قوادی؛ 6. حد قذف؛ 7. حد ساب‌النبی؛ 8. حد مصرف مسکر؛ 9. حد سرقت؛ 10. حد محاربه؛ 11. حد افساد فی الارض؛ 12. حد بغی.

همان‌گونه که در شرح ماده 220 گذشت، حدود ارتداد و سحر و ادعای نبوت در این قانون نیامده و به منابع معتبر فقهی ارجاع داده شده است.

فصل اول ـ حد زنا

یکی از جرایم موجب حد، زنا است. زنا که به صورت قصر لغت اهل حجاز و به صورت مد، لغت بنی تمیم و اهل نجد است، در لغت به معنی فسق، بغی، پلیدی، بی عفتی، روسپیگری، فجور و جفت شدن مرد و زن به حرام و به طور نامشروع آمده است. زنا به عنوان جرمی علیه اخلاق و عفت و فسادی عظیم، مورد نهی شارع مقدس قرار گرفته است و بدیهی است رواج آن در جامعه، سلامت اخلاقی جامعه را با تهدید جدی مواجه می‌کند و نسل بشر را با تباهی مواجه ساخته و تعهدات افراد به خانواده را متزلزل کرده و می‌تواند منشأ بسیاری از جرایم مانند قتل شود. با توجه به اهمیت فراوانی که اسلام برای سلامت اخلاقی جامعه قائل است و تأثیر مخربی که زنا بر سلامت اخلاقی افراد و جامعه دارد و علاوه بر ناهنجاری‌های اخلاقی و گسترش فساد و فحشا، سلامت روحی و جسمانی افراد جامعه را تهدید می‌کند برای مرتکبین این عمل شنیع مجازات‌هایی شدید وضع نموده است تا مانع از شیوع آن در جامعه شود و چه بسا برای افراد شهوت‌ران هیچ رادعی جز مجازات وجود ندارد و نمی‌تواند آنان را از شهوت‌رانی و ارتکاب جنایت و معاصی بازدارد و مجازات به عنوان آخرین راه حل در جلوگیری از ارتکاب این جرایم مطرح می‌گردد.

در آیات الهی و روایات شریف نیز مفاسد آن برای مردم تشریح شده است و دلایل جعل مجازات برای آن بیان گردیده است.

قرآن کریم در سوره اسراء می‌فرماید:

وَ لاَ تَقْرَبُوا الزِّنَى إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَهً وَ سَاءَ سَبِیلاً؛

به زنا نزدیک نشوید چون زنا، کاری بسیار زشت و راهی بد و ناپسند است.

در سوره بقره آمده است:

وَ لاَ تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ. إِنَّمَا یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشَاءِ …؛

از گام های شیطان پیروی نکنید که او دشمنی آشکار برای شماست و شما را فقط به کار‌های بد و فحشا امر می‌کند.

در سوره نحل آمده است:

إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسَانِ وَ إِیتَاءِ ذِی الْقُرْبَى وَ یَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ الْبَغْیِ یَعِظُکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ؛

خداوند متعال به عدل و احسان و کمک به نزدیکان فرمان می‌دهد و از ارتکاب فحشا و بدی و ستم نهی می‌کند. خداوند به شما اندرز می دهد شاید متذکر شوید.

در روایتی از امام صادق (ع) آمده است:

إِنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَذَاباً یَوْمَ الْقِیَامَهِ رَجُلٌ أَقَرَّ نُطْفَتَهُ فِی رَحِمٍ تَحْرُمُ عَلَیْهِ؛

شدیدترین عذاب در روز قیامت مربوط به مردی است که نطفه‌اش را در رحم زنی که بر او حرام است قرار می‌هد.‌

در روایت دیگری از امام باقر (ع) آمده است:

لِلزَّانِی سِتُّ خِصَالٍ ثَلَاثٌ فِی الدُّنْیَا وَ ثَلَاثٌ فِی الْآخِرَهِ أَمَّا الَّتِی فِی الدُّنْیَا فَإِنَّهُ یَذْهَبُ بِنُورِ الْوَجْهِ وَ یُورِثُ الْفَقْرَ وَ یُعَجِّلُ الْفَنَاءَ وَ أَمَّا الَّتِی فِی الْآخِرَهِ فَسَخَطُ الرَّبِّ وَ سُوءُ الْحِسَابِ وَ الْخُلُودُ فِی النَّارِ‌؛

برای زناکار شش خصلت است که سه تای آن در دنیا است و سه تای آن در آخرت است. سه خصلتی که در دنیا به آن مبتلا می‌شود آن است که زنا نورانیت چهره او را از بین می‌برد، موجب فقر می‌شود و نابودی و مرگ او را تسریع می‌کند. اما خصائص اخروی وی عبارتند از غضب و خشم خداوند، محاسبه بد و خلود در آتش.