جلوه‌های نظام‌مند شدن عدالت ترمیمی در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392
جلوه‌های نظام‌مند شدن عدالت ترمیمی در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392
جلوه‌های نظام‌مند شدن عدالت ترمیمی در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392
نام و نام خانوادگی: مهدی مهدی پور کلاردشت
دانشگاه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد
استاد راهنما: علی نجفی توانا
سال دفاع: 1394
چکیده: امروزه، تراکم پرونده‌ها و دقت ناکافی قضات در هنگام رسیدگی از یک‌سو و تورم جمعیت زندان و آثار ناشی از آن از سوی دیگر، منجر به تضعیف کارایی و بازدهی نظام کیفری سنتی درزمینه مبارزه با بزه‌کاری و بازپروری بزه‌کاران و همچنین ترمیم خسارت بزه دیده‌شده است. به همین جهت توجه اندیشمندان را به بسترسازی نوعی دیگر از نظام رسیدگی فراخواند. در پرتو آموزه‌های دانش جرم‌شناسی، مقنن در قانون آیین دادرسی کیفری، اصلاحی 1394 با یک تغییر مسیر و دیدگاه نسبت به بزه و چگونگی اِعمال کیفر، تدابیر نوینی را به‌صورت نظام‌مند اندیشیده است. این تدابیر در قالب سازوکارهای عدالت ترمیمی به منصه ظهور رسیده‌اند. بدین‌سان، قانون‌گذار با بهره‌گیری از پارادایمهای ترمیمی نوعی عدالت غیر‌رسمی را در فرآیند دادرسی گنجانده است. عدالت ترمیمی در قانون اخیرالذکر از گذر «سازوکارهای مستقل ترمیمی» و «سازوکارهای دارای ظرفیت ترمیمی» ظهور پیداکرده است. بدین‌سان ذینفعان بزه در فرآیند و برآیند رسیدگی مشارکت داده‌شده‌اند.
کلمات کلیدی: نظام‌مند شدن، عدالت ترمیمی، میانجیگری، سیاست جنایی مشارکتی، دادرسی کیفری، دادرسی ترمیمی