جرم انگاری تنبیه کودک
جرم انگاری تنبیه کودک
جرم انگاری تنبیه کودک
بر طبق ماده 1179 قانون مدنی ابوین (پدر و مادر) حق تنبیه طفل خود را دارند ولی به استناد این حق نمی‌توانند طفل خود را خارج از حدود تأدیب تنبیه نمایند.
همان‌طور که مشخص است ماده مذکور اجازه داده است که والدین در حد متعارف به‌منظور تأدیب طفل خود را تنبیه کنند ولی متأسفانه ماده مذکور کمی ابهام دارد و حدود تأدیب و تنبیه را مشخص نکرده است و آن را به شرایط خانواده و عرف واگذار کرده است اما ملاک کلی و مهم این ماده این است که تنبیه نباید خارج از حدود تأدیب باشد و دیگر این‌که فقط پدر و مادر حق تنبیه بدنی متعارف را دارند و نه اشخاص دیگر مثل برادر، خواهر، معلم و …
ولی امروزه روانشناسان معتقدند که تنبیه بدنی کودک به جهت تربیت او تأثیر چندانی ندارد و چه‌بسا که آثار مخرب آن بیشتر هم باشد.
اما بر طبق ماده 2 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب 1381 هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد ممنوع است.
و ماده 4 قانون مذکور اشاره دارد: هرگونه صدمه و اذیت و آزار و شکنجه جسمی و روحی کودکان و نادیده گرفتن عمدی سلامت و بهداشت روانی و جسمی و ممانعت از تحصیل آنان ممنوع و مرتکب به سه ماه و یک روز تا شش ماه حبس و یا تا ده میلیون (10.000.000) ریال جزای نقدی محکوم می‌گردد.
با این وصف حتی والدین حق آزار، اذیت و صدمه جسمی و روحی نسبت به کودکان ندارند. کودک‌آزاری از جرایم عمومی محسوب می‌شود و هر کس می‌تواند به‌محض شاهد کودک‌آزاری حتی توسط والدین طفل مراتب را به مراجع قضایی یا اورژانس اجتماعی اطلاع دهد.
در ماده 6 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان آمده است که کلیه افراد و مؤسسات و مراکزی که به نحوی مسؤولیت نگاهداری و سرپرستی کودکان را برعهده دارند مکلف‌اند به‌محض مشاهده موارد کودک‌آزاری مراتب را جهت پیگرد قانونی مرتکب و اتخاذ تصمیم مقتضی به مقامات صالح قضایی اعلام نمایند تخلف از این تکلیف موجب حبس تا شش ماه یا جزای نقدی تا پنج میلیون (5.000.000) ریال خواهد بود.
مقرره دیگری که در خصوص تأدیب کودکان در قوانین است بند ت ماده 158 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 است. در این بند چنین آمده است: «اقدامات والدین و اولیای قانونی و سرپرستان صغار و مجانین که به‌منظور تأدیب یا حفاظت آنها انجام می‌شود، مشروط بر این‌که اقدامات مذکور در حد متعارف و حدود شرعی تأدیب و محافظت باشد قابل مجازات نیست».
حسب نظریه مشورتی 7/1062 – 1372/4/8 اولیا قانونی شامل آموزگاران و معلمان نمی‌شود. لذا هیچ معلمی حق تنبیه بدنی را ندارد. منبع: گروه وکلای پارسای