تفکر، مقدمه جهاد با نفس

تفکر، مقدمه جهاد با نفس

(برگرفته از چهل حدیث امام خمینی)

جواد محدثی

اولین شرط جهاد با نفس و حرکت به‌سوی خدا «تفکر» است، یعنی انسان در شب و روز اندکی بیندیشد که هدف مولای او از آوردن انسان به این دنیا و فراهم کردن اسباب راحتی و دادن بدن سالم و قوای صحیح و مفید و فرستادن پیامبران و کتابهای آسمانی و دعوت انبیا چه بوده است و وظیفه ما با آن مولای قدرتمند چیست؟ آیا هدف، تنها همین حیات حیوانی و شهوانی است، یا مقصود دیگری در کار بوده است؟ این‌که انبیا و اولیا و علمای هر ملت، مردم را به قانون عقل و شرع دعوت می‌کردند و از شهوات و دنیای فانی پرهیز می‌دادند، دشمن مردم بودند یا صلاح آنان را مثل خودشان نمی‌دانستند؟!

یک‌لحظه فکر به ما می‌فهماند که مقصود از این بساط، رسیدن به عالم برتری است و این حیات حیوانی خودش مقصود نیست. آنگاه انسان به خودش خطاب کند که: ای نفس شقی! سالها که در پی شهوات رفتی چه بهره گرفتی؟ جز حسرت! به خود رحم کن، از پروردگارت شرم کن و قدری درراه اصلی قدم بزن که موجب حیات و سعادت ابدی است. اندکی در حال گذشتگان تا به امروز بیندیش که رنجهای بسیار کشیدند، ولی به‌راحتی اندکی رسیدند، بعضی هم هیچ راحتی ندیدند. از آنان که تو را به شهوات وزندگی مادی فرامی‌خوانند بپرس که آیا از وضع خودشان راضی‌اند؟ یا چون گرفتارند، می‌خواهند دیگران را هم مبتلا کنند؟

از خدایت عاجزانه بخواه که تو را به وظایفت آشنا کند. امید است که این تفکر که به‌قصد جهاد با نفس است، تو را به سرمنزل دیگری که «عزم» است، رهنمون شود.