تحلیل کارکرد و کارآمدی قراردادهای رازداری در گستره مالکیتهای فکری

تحلیل کارکرد و کارآمدی قراردادهای رازداری در گستره مالکیتهای فکری

نویسنده: ابراهیم رهبری

ضرورت حفظ اسرار تجاری امری پوشیده نبوده و اهمیت آن هنگامی‌که اسرار مزبور واجد وصف خلاقانه باشند، مضاعف است. قرارداد رازداری تمهیدی کارا محسوب می‌شود که در مجاورت حمایتهای قانونی که گاه مبهم یا ناکارآمد می‌نمایند، ابتکار عمل را به مبتکر می‌دهد تا به نحوی مؤثر نتایج تلاشهای فکری خود را به‌موجب یک توافق در امنیت قرار دهد. این مقاله در پرتو موازین خاص مالکیتهای فکری و از رهگذر تأمل در مقررات قانونی، آراء حقوق‌دانان و آخرین رهیافتهای رویه قضایی، می‌کوشد تا ضمن تبیین دقیق مفهوم قرارداد رازداری، به تحلیل چگونگی عملکرد آن در عرصه داراییهای فکری پرداخته و نقش قابل‌توجهی که این دست توافقات در فراهم آوردن بستر همکاری برای بسط ایده‌های ابتکاری و شکل‌گیری روابط مبتنی بر اعتماد دارد را تحلیل کرده و نحوه مساعدت آن به تجاری‌سازی داراییهای فکری و دانش فنی را عیان سازد. همچنین این پژوهش نشان می‌دهد که علی‌رغم وجود مقررات حمایت‌گرانه قانونی عام و خاص در گستره مالکیت فکری، قرارداد رازداری به سبب برخورداری از قابلیتهای ویژه، کارکردی منحصربه‌فرد داشته که آن را به جزء لاینفک تعاملات تجاری داراییهای فکری محرمانه مبدل نموده است.

فصلنامه تحقیقات حقوقی؛ شماره 73، بهار 1395