تأثیر دخالتهای بی‌مورد دیگران در وقوع طلاق

تأثیر دخالتهای بی‌مورد دیگران در وقوع طلاق

زهره غلامعلی زاده-حقوقدان

از عوامل مخاطره‌آمیز که بنیان مقدس پیمان آسمانی ازدواج را متزلزل می‌سازد دخالتهای بی‌مورد و ناروای اقربای مرد و زن در زندگی خانوادگی این دو است که مسائلی تحت عناوین دعوای مادر شوهر و خواهرشوهر و امثال آن را به بار آورده و می‌آورد.

بر اثر این‌گونه دخالتهای بیجاست که هرروز مسائل جنایی تحت عناوین خودکشی، فرار، ضرب‌وجرح، قتل در ستون حوادث مطبوعات به چشم می‌خورد.

اصولاً دخالتهای والدین در زندگی زوجین را می‌توان به دو مورد دخالت پسندیده یا کمک‌رسان و دخالت ناپسند و ویرانگر تقسیم کرد.

دخالتهای پسندیده شامل کمکهای مالی در حد متعارف، مشاوره‌های صحیح و اصولی به هنگام اختلافات زوج، حمایتهای معنوی از زوج و مواردی از این دست است.

اما هنگامی‌که همه موارد فوق از حد متعارف خود بالاتر برود قطعاً ناپسند بوده و مقدمات ویرانی و جدایی زندگی زوج را فراهم می‌کند.

متأسفانه آمار بسیار زیادی از طلاقها طی سالهای اخیر به خاطر دخالتهای مستقیم و غیرمستقیم خانواده‌های زوجین بوده است.

دخترانی که تحت تأثیر صحبتهای مادر و پدر خود شرایط زندگی با همسرشان را دشوار کرده و عرصه را بر وی تنگ نمودند تا سرانجام زمینه جدایی در زندگی آنان فراهم شد.

و یا پسرانی که به خاطر احترام به مادر خود، هرگونه امرونهی مادرشان به همسر خود را جایز دانسته و منجر به سردی روابط میان خود و همسرشان می‌شوند که درنهایت این سردی منجر به طلاق می‌شود.

دخالت والدین خصوصاً در مورد زوجینی که بعد از ازدواج به دلایل مختلفی می‌بایست در منزل مشترک همراه با والدین و سایر اعضای خانواده زندگی کنند، بیشتر نمود پیدا می‌کند.

به عبارتی اگر زن یا شوهر به‌طور کامل از والدینشان جدا نشوند، احتمال بروز مشکل در زندگی زناشویی آنها وجود خواهد داشت.

بعضی از والدین دوست ندارند فرزندشان پس از ازدواج دور شود و ترجیح می‌دهند که در کنارشان زندگی کند. آنها به این مسأله توجه ندارند که در این صورت ممکن است با دخالتهای بی‌مورد باعث به وجود آوردن مشکل در زندگی مشترک فرزندشان و نهایتاً آسیب زدن به زندگی آنان و از هم پاشیدن آن شوند.

برای پیشگیری از این معضل (دخالت بی‌مورد اطرافیان در زندگی زوج و تأثیر آن در جدایی و از هم پاشیدگی بنیان خانواده زوج) می‌بایست پدران و مادران برای حفظ احترام خود و برای سعادت فرزندان خود به این نکته عنایت داشته باشند که استقلال‌طلبی خوشایند طبع آدمی است و مداخله آنها و سایر اطرافیان در زندگی زوج برای برخورداری از تجارب زندگی کهن، نوعی تحدید آزادی و حکومت جابرانه و حمله به استقلال آنان تلقی می‌شود.

تجربیاتی که والدین در جوانی به دست آورده‌اند نمی‌تواند مشکلات نوین زوج را حل کند. هر عضوی مشکلات مختص به دوران خود را دارد.

اگر زوجین از والدین و اطرافیان خود نظرخواهی کردند می‌بایست والدین و اطرافیان در راهنمایی درست و صحیح و بجای آنان صمیمانه بکوشند و اگر توانایی راهنمایی صحیح را ندارند به‌هیچ‌عنوان نباید که کلمه‌ای را بر زبان برانند.

و درنهایت اگر زوجین در زندگی خود دچار مشکلاتی گردیدند می‌بایست کار را به کاردان و متخصص بسپارند و از مشاوران و کارشناسان روان‌شناسی مدد و کمک جویند تا آنها را در مسیر زندگی با توجه به تخصص خود راه گشا باشند.

منابع: مبانی جرم‌شناسی، کی نیا، مهدی، جلد دوم، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۸

هفته‌نامه رفسنجان

پایگاه جامع اطلاعات پزشکی، ایران سلامت