بررسی مسائل مهم تعارض قوانین درحقوق بین‌الملل خصوصی ایران

یکی از مباحثی که در حقوق بین‌المللی خصوصی داریم معرفی قواعد حل تعارض قوانین است. اگر حقوق داخلی همه کشورها یکسان بود و هیچ نقطه اخلافی نداشتند و یا اگر روابط بین اتباع کشورها نبود و جمعیت هر کشوری در قلمرو آن کشور زندگی می‌کردند و مسافرت فقط در داخل ممالک صورت می‌گرفت نیازی به قواعد تعارض نبود اما واقع این است که هم قوانین داخلی کشورها با هم تفاوت است و هم باقی ماندن همه اتباع در داخل کشور خود غیرممکن گردیده است بنابراین مراجع قانون‌گذاری هر کشور باید شیوه‌های حل تعارض قوانین را به کار گیرند و ما نیز می‌خواهیم در این پژوهش با همین شیوه‌های حل تعارض قوانین آشنا شویم و هدف از اعمال این شیوه‌ها، همانگونه که پیش از این آشکار شده، یافتن قانون صالح برای حل و فصل اختلافات و دعاوی است که می‌تواند قانون کشور محل دادگاه یا قانون بیگانه باشد و باید این برتری نهادها به هنگام اجرای رأی دادگاه در هر کشور که باشد قابل توجیه و قابل احترام دانسته شود. این پژوهش کمک خواهند کرد که منابع و شیوه‌های حل قاعده‌های تعارض قوانین ایران را بشناسیم که البته این سلسله مواد قانونی با آنکه دربردارندهء بسیاری از قواعد هستند اما شامل همگی آنها نمی‌گردد مانند قاعده تعارض قوانین در زمینه تعهدات قهری یا در زمینه قرارداد؛ بدیهی است جای بیان آنها رویه‌های قضایی است، بنابراین باید انتظار داشت هرگاه دادگاه چنین کمبودهایی را می‌بیند با جستجوی قاعدهء تعارض قوانین مناسب در رفع آنها بکوشد. بررشی از مقاله بررسی مسائل مهم تعارض قوانین درحقوق بین‌الملل خصوصی ایران نویسنده: مرضیه قدیری قهدریجانی- پایگاه نشرمقالات حقوقی نشر گستر