بررسی اصل لزوم در قراردادهای کارگری و کارفرمایی

بررسی اصل لزوم در قراردادهای کارگری و کارفرمایی

پدیدآور: رضا ابارشی

رشته تحصیلی: حقوق (دانشکده ادبیات و علوم انسانی)

مقطع تحصیلی: کارشناسی ارشد

استاد راهنما: حسین قربانیان

دانشگاه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود

تاریخ دفاع: 1395

چکیده:

قاعده لزوم یکی از قواعد مهم است که در هرگونه ارتباط دوطرفه کارایی بسیاری دارد و در همه ابواب فقه و حقوق جایگاه ویژه‌ای دارد. این قاعده در اصل یک قاعده عرفی و عقلی است که تمام قراردادهای جامعه بشری بدان وابسته بوده و این قاعده در هر نظام اجتماعی و حقوقی به طریقی پذیرفته‌شده است و در عمل نیز چنین است؛ بنابراین در هر قراردادی که میان دو شخص حقیقی و حقوقی منعقد می‌شود، بایستی طرفین به مفاد قرارداد پایبند بوده و هیچ‌یک از طرفین نمی‌توانند قرارداد را به‌صورت یک‌جانبه فسخ نمایند. مگر این‌که برای فسخ قرارداد دلیل کافی و مشروعی وجود داشته باشد اگرچه در بسیاری از مواقع کسب رضایت طرف مقابل توجیه ای برای فسخ قرارداد می‌باشد ولیکن در مواردی مانند عقد قرارداد کارگری و کارفرمایی که شروط آن با قصد و نیت و رضایت دو طرف منعقد می‌شود. چنان چه همین قرارداد کار از بعضی از محدویتهای مقرر در قوانین قانون کار تبعیت نکند و حتی مدت مدیدی از زمان انعقاد قرارداد با انجام به آن گذشته باشد. کارگر می‌تواند به استناد مفادی از قانون کار، قرارداد و یا شروط ذکرشده در قرارداد را باطل نشده محسوب و مطالبات خود را از کارفرما علی‌رغم قرارداد امضاشده، از طریق مراجع حل اختلاف اداره کار مطالبه نماید. در این پژوهش کوشیده شده چرایی این موارد موردبررسی و پژوهش قرار گیرد.

منبع: سایت ایران داک

کلید واژگان: اصل لزوم، قرارداد کار، کارگر،‌ کارفرما

منبع: سایت ایران داک