بررسی آثار و احکام طلاق رجعی با در نظر گرفتن وضعیت حقوقی مطلقه رجعیه

بررسی آثار و احکام طلاق رجعی با در نظر گرفتن وضعیت حقوقی مطلقه رجعیه

نویسندگان: محمد صالحی مازندرانی و حسینعلی عبدالمجیدی

چکیده

پس از وقوع طلاق رجعی تا زمانی که شوهر حق رجوع به زن را دارد، زن و شوهر ازلحاظ حقوقی در وضعیت حقوقی خاصی قرار دارند. از سویی طلاق واقع‌شده است، لیکن به نظر می‌رسد که این طلاق تأثیری در روابط زوجین ندارد و زن و شوهر همچنان نسبت به یکدیگر حقوق و تکالیفی دارند.

از سوی دیگر، اگر مرد از حق رجوع خود استفاده نکند و مدت آن نوبتام، طلاق تأثیر خود را گذاشته و موجب جدایی آنها از یکدیگر می‌شود.

در شرع مقدس اسلام و به‌تبع آن در حقوق موضوعه ایران، در مدتی که مرد حق رجوع دارد، برای وی و مطلقه رجعیه حقوق و تکالیفی تعیین گردیده است.

وجود این حقوق و تکالیف تا حدی است که برخی نظر بر این داده‌اند که مطلقه رجعیه زوجه محسوب می‌شود و هیچ تفاوتی با زوجه ندارد و لذا تمام آثار و احکام زوجه بر وی نیز بار می‌شود.

برخی نیز وی را در حکم زوجه می‌دانند و تنها برخی از حقوق و تکالیف زوجه را بر وی نیز جاری و ساری می‌دانند. هر یک از این نظرات دارای آثار خاص خود بر مطلقه
رجعیه می‌باشد.

مآلاً پس از مطالعه و تحقیق و تأمل در نظرات و ادله و مستندات هر دو گروه و با توجه به ایرادهایی که بر هر نظر وارد است به نظر می‌رسد به‌رغم این‌که در قانون ایران، با عنایت به ماده 1120 قانون مدنی، بند 2 ماده 8 قانون امور حسبی و ماده 38 قانون حمایت از خانواده مصوب 1392، مقنن دیدگاه زوجیت حکمی مطلقه رجعیه را پذیرفته است، لیکن زوجه حقیقی بودن مطلقه رجعیه هم ازلحاظ آثار و هم ازلحاظ فلسفه چنین حکمی ازنظر شارع مقدس که همانا منسجم ماندن و عدم انحلال نظام خانواده است هم به واقعیت و هم به مصلحت
نزدیک‌تر می‌باشد.

مجله آموزه‌های فقه مدنی شماره 13 بهار و تابستان 1395

کلیدواژگان: احکام، آثار، وضعیت حقوقی، مطلقه رجعیه، زوجه حقیقی، زوجه حکمی