اظهارنظری در مورد قرار بازپرس

چندی پیش پرونده‌ای از یکی از شعب بازپرسی برای اظهارنظر درباره ی  قرار نهایی واصل شد که علاوه بر جالب‌توجه بودن موضوع پرونده، نوع اتهام تفهیمی از سوی بازپرس و استدلال ایشان در توجه اتهام به متهم و صدور قرار مجرمیت هم قابل‌ تأمل به نظر می‌رسید.
شرح ماجرا:
در پرونده ی موردنظر با توجه به گزارش اولیۀ مرجع انتظامی موضوع ازآنجا آغاز گردیده که دریکی از روزهای مهرماه سال 91 از سوی کلانتری یکی از محله‌های شهر به گشت همان کلانتری وقوع یک فقره درگیری در محلی اعلام می‌شود. گشت کلانتری به محل اعلام‌شده عزیمت نموده و به‌محض حضور در محل موردنظر، خانمی 28 ساله با هویت مشخص به نزد مأمورین گشت کلانتری آمده و بیان می‌دارد که ایشان به همراه همسرش هر دو کارمند هستند، لذا برای نگهداری فرزندشان در منزل، خانمی را به خدمت گرفته‌اند. امروز به‌صورت اتفاقی ساعت 14:30 دقیقه به منزل آمده و هنگام ورود به منزل با صحنه‌ای ناخوشایند روبرو گردیده است و آن اینکه خانم پرستار را به همراه مردی غریبه داخل اتاق‌خواب منزل مشاهده کرده است. با دیدن این صحنه سریعاً از منزل خارج‌شده و با کلانتری و 110 تماس گرفته است. در ادامۀ همین گزارش از سوی مأمورین اشاره گردیده که با اذن صاحب‌منزل به منزل موردنظر واردشده و خانم موردنظر را در منزل رؤیت نموده و وی را به کلانتری دلالت داده‌اند و خانم موردنظر در اظهارات اولیۀ خود در کلانتری هویت مرد غریبه‌ای که به منزل واردشده را اعلام نموده است.
در ادامۀ تحقیقات، خانم شاکی در تکمیل اظهارات اولیۀ خود در کلانتری بیان داشته که امروز به‌طور اتفاقی ساعت 14:30 به منزل آمده درصورتی‌که ساعت اداری وی تا ساعت 16 ظهر است. با کلید درب منزل را بازکرده و مشاهده نموده که فرزندش درهال منزل خوابیده است، سپس به دنبال پرستار بچه گشته و پس از ورود به اتاق‌خواب ملاحظه نموده که پرستار به‌صورت عریان با پسری روی تخت خوابیده است. با دیدن این صحنه به‌شدت ترسیده و فقط توانسته که فرزندش را بغل نموده و پس از قفل نمودن درب منزل، به خانۀ همسایه در طبقۀ بالا برود، اما با آمدن پلیس مرد مورد نظر از روی بالکن فرار کرده است.
پرستار بچه که 23 ساله و دانشجو نیز بوده در دفاعیات خود در مرجع انتظامی و شعبۀ بازپرسی اظهار داشته که از 5 ماه پیش مرد موردنظر مزاحم وی شده به‌طوری که دو خط ایرانسل و همراه اول خود را تعویض نموده است. چند مدت خبری از وی نبود، ایشان نیز از اول مهرماه پرستار فرزند خردسال این خانواده شده است. مرد موردنظر مثل‌اینکه وی را تعقیب و آدرس خانه را پیدا کرده است. ساعت دو و نیم ظهر با توجه به دادوبیداد و تهدید ایشان مجبور شده به دلیل ترس از آبرو درب منزل را برای ایشان باز کند.
ایشان عریان روی تخت نبوده و مرد موردنظر به‌زور ایشان را به روی تخت کشانده و جلوی دهان وی را گرفته است و از ایشان خواسته که حرف های او را گوش کند. ده دقیقه نگذشته که مادر بچه وارد خانه شده و آن آقا از بالکن فرار می‌کند و ایشان نیز در منزل می‌ماند تا اینکه نیروی انتظامی سر می‌رسد.
در حین تحقیقات و ضمن ارائۀ شکوائیه، پدر و مادر بچه از پرستارزن با عناوین؛ خیانت‌درامانت (در نگهداری فرزند)، آوردن مرد غریبه به منزل، استفاده از منزل شخصی به‌عنوان مکان فساد و فحشاء، آبروریزی و هتک حرمت از منزل، محله و همسایگان، ارتکاب اعمال منافی عفت در حضور فرزند خردسال اعلام شکایت نموده‌اند.
اقدامات بازپرس:
بازپرس در جریان رسیدگی به پرستار بچه اتهام خیانت‌درامانت از طریق استفاده از محل سکونت شکات که جهت پرستاری کودک ایشان در اختیار وی بوده به طریقی غیر از منظور مالک منزل را تفهیم و برای ایشان قرار کفالت صادر می‌کند. با تکمیل تحقیقات بازپرس دربارۀ پرستار به اتهام خیانت‌ درامانت با همان شرح، قرار مجرمیت صادر نموده و اعلام می‌نماید پرونده در خصوص اتهام مرد متواری مفتوح به رسیدگی است.
اظهارنظر:
بنده نیز در مقام اظهارنظر در خصوص قرار نهایی بازپرس ضمن تذکر این نکته که در خصوص اتهام متهم دایر بر ایجاد رابطۀ نامشروع یا ارتکاب عمل منافی عفت غیر از زنا اظهارنظر نشده است، اعلام نمودم موضوع نمی‌تواند خیانت‌ درامانت تلقی گردد، زیرا اولاً؛ منزل محل سکونت شکات به پرستار داده یا سپرده نشده، بلکه صرفاً اجازه حضور در ملک در ساعات مشخص به‌منظور مراقبت از بچه داده‌شده است.
ثانیاً؛ به فرض اینکه معتقد به سپرده شدن ملک به پرستار باشیم، در این صورت نیز تحقق بزه خیانت ‌درامانت بعید به نظر می‌رسد زیرا لازمه تحقق این جرم ورود ضرر مادی به مالک است.
درحالی‌که در قضیۀ مطروحه ورود ضرر مادی قابل‌تصور نیست. ثالثاً؛ در بزه خیانت‌درامانت و در رکن روانی آن مرتکب باید قصد اضرار مادی به مالک را داشته باشد درحالی‌که در موضوع حاضر مرتکب صرفاً قصد استفاده از ملک جهت التذاذ جنسی را داشته و قصد اضرار به مالک را نداشته است. مصطفی عباسی                          منبع: وبلاگ دلیل